Pies żył w lesie sam. Znudziło mu się samotne życie i począł szukać sobie towarzysza.
Idzie więc pies lasem, patrzy – a z przeciwka biegnie zając. Pies powiada:
– Zamieszkajmy razem, zajączku!
– Zgoda, niezła myśl! – odpowiada szarak.
Wieczorem ułożyli się do snu. W nocy pies zaczął ujadać. Zając przeląkł się i rzecze:
– Po co szczekasz? Przyjdzie wilk i pożre nas.
Gdy pies to usłyszał, opuścił zająca. “Marnego dobrałem sobie towarzysza – pomyślał – zając ma serce tchórzliwe. Co innego wilk – ten z pewnością nikogo się nie boi”.
I poszedł pies w głąb lasu szukać wilka. Szedł ani długo, ani krótko, patrzy – z przeciwka biegnie wilk. Rzecze pies do wilka:
– Zamieszkajmy razem, wilku!
– Zgoda, niezła myśl! – odpowiada wilk.
Wieczorem ułożyli się do snu. Po pewnym czasie pies zaszczekał.
Wilk obudził się przestraszony i mówi:
– Po co szczekasz? Przyjdzie niedźwiedź i pożre nas.
Słysząc te słowa pies opuścił towarzysza.
Szedł ani długo, ani krótko, a tu z przeciwnej strony nadchodzi niedźwiedź. Mówi pies do niedźwiedzia:
– Zamieszkajmy razem, niedźwiedziu!
– Zgoda, niezła myśl! – odparł miś.
Wieczorem ułożyli się do snu. Nagle pies zaszczekał. Niedźwiedź obudził się i rzecze:
– Po co szczekasz? Przyjdzie człowiek i zabije nas! Człowiek ma strzelbę!
“Marnych mam towarzyszy – pomyślał pies-zupełnie na przyjaciół się nie nadają. Co innego człowiek – ten z pewnością nikogo się nie boi!”
I pies pobiegł dalej. Szedł ani długo, ani krótko – aż spotkał człowieka. Rzecze pies do człowieka:
– Zamieszkajmy razem, człowieku!
– Zgoda, niezła myśl! – odparł człowiek.
I zaprowadził psa do domu. Wieczorem człowiek ułożył się do snu.
O północy pies zaszczekał.
Człowiek, miast się przestraszyć, zawołał:
– Bardzo dobrze, pilnuj piesku, pilnuj!
Odtąd pies zamieszkał u człowieka i został jego przyjacielem.
Zobacz też inne bajki i wiersze.